Parmağını şıklatabilmeye ciddiyet veren insan : Mavi

Az önce Mavi’nin bir hareketi ile aylar-yıllar geçtikten sonra geldi blog aklıma. Hep birşeyleri başarma çabası ile geçti dört küsür yıllık zamanın. Başarmak için çabalarken yüzündeki aşırı büyük iş  yapıyor ifadene bayılıyorum. Bu akşam bunu parmak şıklatmayı başardığında yaptın. Çok şirinsin azimli kuzum, çok seviyorum senin ciddi ama komik suratını 😘

Korku

Artık Adnan Efe ile, diğer çocuklarla hatta ablanla bile oyunlar oynayabilen, diyalog kurabilen birisisin. Büyüklerle muhabbet edebiliyorsun. Tam ve anlaşılır cümleler kuruyorsun. Fireli sözcüklerin var elbette. 

Bugün ilk kez korktun, gerçek anlamda bir korku bu. Yeni bir reklam var Ahmet Kural reklamda bir robot. Hiç korkulacak bir tip değil ama ondan o kadar etkilenmişsin ki ben eve geldiğimde önce birşeyin yoktu, daha sonra aklına geldiği an başlayıp dakikalarca ağladın. İçini çeke çeke, sürekli tedirgin halde etrafına baka baka ağladın. Uyumak istedin odana geldik, anneannen baktı ki hala susmuyorsun peşimizden gelip sana dua okudu. Duası bitti gitmek üzereydi ki tek bir kelime birşey söyledi(sözü hatırlayamadım) titreyerek kontrolsüzce tekrar hiddetle ağlamaya başladın. Zar zor dakikalar sonra sustun. 

Çok korktum annem, asıl ben korktum. Korktuğun için etrafında neler olduğuna sürekli baktığın için gözüme, yüzüme bile bakmadın. Gerçek korkuyu ilk hissedişin bu. İnşallah yarına unutursun, çocukluk inşallah bu kadar güzel birşeydir. 

Ben elimden geldiğince, Allah izin verdikçe yanında olacağım minik kuzum, mavişim korkma sen. 

Seni çok seviyorum ;))

(Seni uyutmaya çalışırken yazdım bu satırları, inşallah rahatça uyursun, pek ümidim yok ama.)

Ahşap bulmacalar, kitaplar, kartlar, kelimeler...mor kelebek:))

Minik kuzum, mor kelebeğim; 

Geçen aklıma geldi sen doğmadan daha yakıştırmıştım sana 'mor kelebek'i;odana keçeden süs yapmıştım, perdelerini morlu kelebekli almıştık. Bence çok yakışıyor sana, zarif kelebeğim; mor kelebeğim. 

Kuzucum 3-4 kelimeli cümleler kuruyorsun, her duyduğun kelimeyi tekrarlamaya çalışıyorsun, oldukça anlaşılır kelimeler de söylüyorsun hiç anlaşılmayan kelimeler de. Misal; makarna'yı, elbise'yi, erik'i, babam'ı, abbam'ı, balık'ı birebir söylüyorsun. ayakkabı hala apakı ama:)) bazı ısrarla söylediğin kelimeler ise hiçbir anlam ifade etmiyor bize.  

Fotoğraftaki ahşap oyuncaktaki şekilleri yuvalarına yerleştiriyorsun, bayağı başarılısın ve bitirdiğinde başarmanın mutluluğunu yaşıyorsun. Bir de ablanın kitaplarını okuyormuşsun gibi genellikle kitabı ters tutarak eline alıp, kendi kendine konuşuyorsun. Minik kitaplarınız var, bir de kartlarınız. Biz, onlardaki şekillerin ne olduğunu söylerken gözümün içine pür dikkat bakıyorsun, kitap veya kartlar bittiğinde de devam edelim istiyorsun.  

Saçlarının uçları, özellikle arka kısmı bukle bukle. İnşallah böyle kalır, korkumdan kestiremiyorum, gidiverecek bukleler diye, gittiği yere kadar gitsin bakalım. 

Ablanı ve seni uyuttuktan sonra fırsat bulup yazdım bu notları, şimdilik aklıma gelenler bunlar. Seni çok seviyorum minik mor kelebeğim... 

Çok ihmal ettik:((

Ama ihmalimiz sen değilsin minik kuzum, blogun. Fırsat yaratıp ne baban ne ben bişeyler karalayamadık. 

14 ayın bitti 3 gün önce. Cümleler kuruyorsun bir süredir. Bir de çok tatlı söylediğin kelimelerin var. Misal; abakı(ayakkabı); ma-ni(mavi)... Uzun süredir yürüyorsun, koşmada, koltuk tırmanmada ustalaştın bir hayli. Hala günde en az 3 sefer emiyorsun. Seni düşmeyesin diye tutmaya çalışmamıza bile tahammülün yok, ufacık bir isteğin yerine gelmediğinde göz yaşın olmadan bağırma-ağlama karışımı tepkiye bağlıyorsun. Balonları tam şişiremiyoruz çünkü içine parmaklarını sokarak tutuyorsun balonu, bu nedenle de genellikle çok kısa sürüyor balonun ömrü. Patlama sesinden de hiç etkilenmiyorsun, ondan bile korkmadın. İstediğin şeyi yaptırmak için veya istediğini yaptığımız zaman çok sempatik diş göstererek sırıtışın var. Hareketlisin, zaman zaman huysuzsun, tahammülsüzsün, çok sempatik ve güleçsin özetle. 

Aklıma geldi şu an, yazayım hemen: Ramazan bayramında Samsun'daydık, pamuk nineyi, cici anneyi ziyarete gittik. Yaramazlıklarında hudut tanımayıp içinde yeni ısıtılmış yemek dolu tabağı, masaya parmak ucunda uzanarak tek prmak hamlesi ile al aşağı ettin. Yanma tehliken nedeniyle babaannen çok telaş etti ve bu yüzden bana, ablana, pamuk ninene ve dedene bir pay çıkarıp hepimizi sıradan payladı:) 

Samsundayken Atakum'un ilerisinde Ondokuzmayısa varmadan köyün sahil kısmına gittik. İlk başta çekindin Karadeniz'in dalgasından, sonra iki elimi de tuta tuta biraz biraz kıyıda durdun ayağına dalga hafiften dokunurken, biraz sonra çok değil birkaç dakika elimi tutarak daha da ileri gitmek istedin. Yürüdük, yürürken ellerimi bırakıp gitmeye kalktın. Böyle korkusuz davranıyorsun işte. 

Hala ağzına bi'şeyler sokuveriyorsun kaçak kaçak. Samsun'da deniz kıyısına gittik, kum yuttun, deniz kabuğu yemeğe kalktın, taze antep fıstığına benzer yosunumsu bi'şeyi kemirdin. Ondan önce evde, bahçede; toprak, çakıl taşı, karınca, uğur böceği yeme girişimlerinle bolca karşılaştık. Uğur böceğinin tadını sevmeyip yüzünü buruşturup titreme hareketi yaparak ağzından çıkarıp bana verdin. Her şeyi ağzına atmasan ne kadar da mutlu olacağız aslında😁

Şimdilik bu kadar zırtapozum...

Süslü bir kız olmana ilk adımını attın:))

Bugün babaanne dede ziyaretine Adana'ya geldik sabah. Uçakla geldik, çünkü uzun yolda çok yorucu oluyorsun annecim, ama elbette bağırışlarını yine engelleyemedik. En az 8 tane 2 yaşından küçük çocuk vardı uçakta, tek başına bağrışlarınla uçağa hakimdin😄

Hazır Adana'ya gelmişken, babaannenden rica ettim kulaklarını deldirmeye birlikte gittik. Ablan da bizimleydi elbette. Çok güzel oldun kuzum, güzelliğine güzellik eklendi. 

8 Ay Biter...

5 ocak itibariyle sekizinci ayını bitirdi Mavi.

Ayağa kalktı, sıraladı çoktan. Geçen gün anneannesi ilk bağımsız adımı atmış olabilir dedi. Teyzesinin evinde TV ünitesinden koltuğa temkinli bir geçiş. Resmi bir yürüyüş sayılmaz belki, iyi niyetli bir ilk adım denebilir...

"Gel gel" yapıyor, "bay bay" deyince kapıya bakıyor. Abla nerede dediğimizde Duru'nun yağlıboya tablosuna bakıyor.

Akıllı bir çocuk. Ama bir saniye durmuyor. Kafası hep meşgul. Elleri sürekli etrafı yokluyor. Bulduğunu önce inceliyor sonra ağzına götürüyor. Yerde gezinen karıncaları börülce parmağı ile yakalamaya çalışıyor. Ancak şu karınca hayvanını Allah koruyor resmen. Yakalanmıyorlar. Yakalasa kesin yiyecek.

Seda'nın işe başlamasıyla hayatında değişiklikler oldu Mavi'nin. Artık sabah Seda'lara taşınıyoruz. Necla hanım ve annem iki velede beraberce bakıyorlar. Yaz ayları gelince ikilinin yolu bu sefer bizim evde kesişecek. Duru, Mavi, Adnan Efe, komşu kankaları Defne ve Tayga... İşte o zaman bahçe gerçek bir bahçe olacak.

Çocuk sesinden ayrı düşünülmemeli bir bahçe....

TE..ZE..

Aniden gidiverdin hayatımıza Mavi... Hiç hesapta yoktun, şaşırttın önce hepimizi... Hemen ardından bir de kuzenin girdi hayatımıza ve hayat hiç bir zaman eskisi gibi olmadı. :)

42 hafta seni bekledikten sonra artık annenin karnından konuşarak çıkacağına ve direk okula başlayacağına kanaat etmiştik:)) Ama öyle olmadı :)) Güzel bir bahar günü sabah erkenden hastaneye gitti annenler. Nina'n ve ben de geldik sonra. Annen çok güçlü bir kadın... İleride daha iyi anlayacaksın. Normal doğumla doğurdu ablanı da seni de. Çok da güzel çocuk yapıyor onu da söylemeden edemem ;)) Annenin karnında fazla kalmana karşın sen her zamanki aceleciliğinle Onur amcanın tahmininden daha çabuk geldin. 5 mayıs 2015 tarihinde, akşam saat 5'i 10 geçe, sen doğum odasında ben kapının önünde ağlıyordum. O anı kelimelerle anlatamam Teyzecim. Bir mucize gibi... Öyle güzel bir heyecan ve mutluluktu ki! Sonra yanına girdik. Çok güzel bir bebektin.. Hala öylesin ama o gün bir başka güzeldin..:)) Kokun, tenin, dudakların... Her yerin ayrı güzeldi :)

Sen doğduktan 49 gün sonra kuzenin doğdu. Veee 29 veya 30 haziranda ben senin süt annen oldum:) Sonra da annen Adnan Efe'nin süt annesi oldu:) Size bu yüzden Ramazan ve Şaban diyoruz:)) Süt kardeşler;)

İznim boyunca anneannen, deden ve ben senle Adnan Efe'ye birlikte baktık. Çok yorucu ama o kadar da güzel bir 6 ay geçirdim Teyzecim. Her gün bambaşka şeyler öğrendiniz, öğrettiniz bana.. Sen çok akıllı bir bebektin, herşeyi erkenden yaptın. Erkenden emekledin, ayağa kalktın, sıraladın, dans ettin,konuştun.. O yüzden geçen hafta daha 6,5 aylıkken ne dediğini baştan anlayamadım, emin olamadım, sonra kocaman bi mutlulukla doldu kalbim.. Yüzüme bakıp gülümseyerek 
"TE..ZE" dedin:))

Teyzesinin gülü, süt kuzum, mavilim... İyi ki doğdun... İyi ki hayatımıza girdin... Ömrün uzun olsun... Hep mutlu, huzurlu, sağlıklı ol inşallah... 


Seni çok seven teyzen-süt annen:))

Seda Yılmaz