22 Şubat 2015 Pazar

1,5 Kg...

1480 gramsın Mavi, neredeyse 1,5 kg. diyebiliriz. Senin gelişin için baya baya heyecan duymaya başladığımı, senin kime benzeyeceğine dair merakımın arttığını ve başımıza öreceğin çorapların ne kadar kalın ve uzun olacağına dair tahminlerimizin yoğunlaştığını bildirmek isterim.

Odanı yapmaya başladık. Yatağın kuruldu, seni sağa sola rahatça taşıyacağımız ana kucağı denen pahalı zımbırtı alındı. Bez bile aldık sana. "Hoşgeldin" takımı kuruyoruz senin için.

31. haftadayız, aramıza Allah'ın izni ile sağ salim katılmana 9 hafta kaldı. Anneni o kadar çok tekmeliyorsun ki, ablan kadar bekletmezsin bizi belki de.

Ablanda da hissettiğimiz gibi, sana çok güzel bir isim koyduğumuzu düşünüyoruz. En sevdiğimiz rengin sayende yeni bir tonu var artık: Duru Mavi...

7 Şubat 2015 Cumartesi

Duru'dan Mavi'ye İlk Sözler

Bugün sana bazı kurabiye gibi şeyler buldum, ama yenmiyor, süs için. Annemle keçe bakmaya gittik. Bazı renkte keçeler aldık ve senin ismini yazmak için keçeler almıştık. 

Elimi koyduğum zaman annemin karnına, sanki bir şey hareket ediyordu içerde. O da sen olmalısın galiba. Bu değişik bir histi. Annem bazen geceleri karnını açıyordu. Sen çok güçlü yumruklar atıyordun. Demek ki baya güçlüsün. 

Sana bir oda ayarladık. Teyzemin odasıydı eskiden. Ama artık senin odan oldu. Tam benim odamın yanında. Böylece geceleri istediğin zaman benim yanıma gelebilirsin. 

İkinci ablan Eda olacak. Ama o senin gerçek ablan olmayacak, ben olacağım.

Odanın önünde ismin olmasını ister misin? Önünde dediğim kapısında, kapısının üstünde. 

Bunları ben dedim, ablan, babam yazdı. 

Görüşmek üzere...