Karşında abuk subuk hareketler yapan insanlara küçük kahkahalarla gülüyorsun. Emeklemenin bir türünde uzmanlaşıyorsun. Hareket şu, poponu olabildiğince yukarı dikip, kafanı yere gömüp kendini bağırtılar eşiliğinde ileri atıyorsun. Atamadığın noktada sırt üstü yatıp bir yanına doğru yuvarlanıyorsun. Bunları bir şeylere erişmek için yaptığını görmek çok mutluluk verici.
Sürekli salyalanan ağzında dişlerin ha çıktı ha çıkacak. Bugün yarın patlar diye düşünüyoruz.
Şunu söylemeden geçemeyeceğim: Hala çok çığırtkan, çok bağırtkan, çok cazgırsın. Bir şeye kafan bozulursa göz yaşı içermeyen bağırtılarını durdurmanın imkanı yok. Sen kucağımda bağırırken iki metre ötemden bana seslenen Nazife'yi duyamıyorum. Dudak okuma uzmanlığını aldım alacağım sayende.
