5 ocak itibariyle sekizinci ayını bitirdi Mavi.
Ayağa kalktı, sıraladı çoktan. Geçen gün anneannesi ilk bağımsız adımı atmış olabilir dedi. Teyzesinin evinde TV ünitesinden koltuğa temkinli bir geçiş. Resmi bir yürüyüş sayılmaz belki, iyi niyetli bir ilk adım denebilir...
"Gel gel" yapıyor, "bay bay" deyince kapıya bakıyor. Abla nerede dediğimizde Duru'nun yağlıboya tablosuna bakıyor.
Akıllı bir çocuk. Ama bir saniye durmuyor. Kafası hep meşgul. Elleri sürekli etrafı yokluyor. Bulduğunu önce inceliyor sonra ağzına götürüyor. Yerde gezinen karıncaları börülce parmağı ile yakalamaya çalışıyor. Ancak şu karınca hayvanını Allah koruyor resmen. Yakalanmıyorlar. Yakalasa kesin yiyecek.
Seda'nın işe başlamasıyla hayatında değişiklikler oldu Mavi'nin. Artık sabah Seda'lara taşınıyoruz. Necla hanım ve annem iki velede beraberce bakıyorlar. Yaz ayları gelince ikilinin yolu bu sefer bizim evde kesişecek. Duru, Mavi, Adnan Efe, komşu kankaları Defne ve Tayga... İşte o zaman bahçe gerçek bir bahçe olacak.
Çocuk sesinden ayrı düşünülmemeli bir bahçe....
