Neredeyse yedi bitecek bu satırları yazdığımda. Ne kadar sistematik bir baba. Aferin Mustafa. :)
Dört buçuk ayında emekledin Mavi, altı aylıkken ise koltuklara tutunup ayağa kalktın. Çok ihtiyaç duyarsan yana doğru bir iki bebek adımı atıyorsun tutunarak. Durmak bilmeden kalkmak istiyorsun. Ellerin kolların hiç durmuyor. Bu ne hareketlilik kuzum?
Bizleri tanıdın artık. Özellikle anneni herkesten rahatlıkla ayırdığını söyleyebilirim çünkü acıktığında gözün kimseyi görmüyor ondan başka.
Birkaç kelime söyleyebildiğini tarihe not düşelim: "anne", "annanne", "dede", "baba", bir tür "gel", galiba "tezze"...
Altıncı ayında ilk dişlerini de çıkardın. Ablanın tersine alttan geldi ilk diş, hemen arkasından da komşusu bitiverdi ağzının içinde. Ablan alt iki süt dişini kalıcılarla takas ederken sen sütleri sipariş ettin. İki dişsiz ihtiyar, dolaşıyorsunuz evin içinde...
Ek gıdaya geçtin, ne geçiş hem de. Bıraksak bizi yiyeceksin. Beşinci ayında meyveleri filenin gerisinden somuruyordun. Şimdi ise sütten kesilmiş peynir, haşlanmış yumurtanın sarısı, ev ekmeğinin için, yaşamsal sıvı su... Afiyet olsun toraman kız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder