Önce sabah doktor ziyareti, çünkü popoda bir çatlak var ve gaz geldikçe bağıran, hayatı çekilmez kılan bir Mavi... Umarım bu sefer sorun çözülür çünkü gaz, bizim olmazsa olmazımız. Ailenin her ferdi maşallah doğalgaz santrali. Yapacak bir şey yok, bu da bizim vücudumuz sonuçta.
Bugünün önemli olaylarından birisi, doktordan sonra Nazife'nin ofisine giden Mavi'nin pek sorun çıkarmadan zaman geçirebilmesi oldu. Bu kız biraz biraz büyüyor sanırım. Çok havaya girmeyelim henüz. O kadar hızlı büyümüyor...
İkinci önemli olay, bana göre tabii, Mavi'nin karnına hava üflediğimde gıdıklanarak sesli gülmesi oldu. Evet, sesli güldü, ama katıla katıla değil. Belki bir "heh" ya da "kıh". Her ne ise biraz ses çıktı ve ben bunu çok sevdim. O koca sesinin bağırıp çağırmaktan başka bir işe de yaradığını öğrenecek ileride.
Gülmek o kadar güzel bir eylemdir ki, aşık edersin, aşık olursun. Canını vermek istersin sana candan gülenlere. Onların da canı olursun...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder